8 december 2012
Op 8 december was het weer zover; voor de tweede keer stonden we al zingend op de Winterfair in Ahoy. Met enige vertraging (er was een klein opstootje bij de ingang van de parkeerplaats: men wilde er het liefst allemaal tegelijk op. Er stond gelukkig een kranige parkeerwacht die alles in goede banen wist te leiden, best wel knap zo in je eentje!) konden we redelijk in de buurt van de ingang met onze spullen parkeren. Gelukkig maar, want het was glibberen en glijden; de winter had zichzelf even laten zien de nacht ervoor. Ook waren sommigen van ons die dag niet helemaal fit; de griep gaat ook Onomatopee niet voorbij helaas.. Maar, tijgers als we zijn we waren er allemaal en gingen ervoor, mét of zonder zakdoek, schorre, pijnlijke keel en/of verstopte neus!
Omdat we de vorige keer een hit waren bij de ingang, was besloten om daar ook dit jaar weer te gaan staan. We creëerden een plekje en zongen voor een ieder die het horen wilde. Regelmatig werden we begroet door familieleden die wisten dat we zouden zingen en daarom een kijkje kwamen nemen op de Winterfair. Vaste opmerking bij enthousiast applaus na een nummer werd dan ook: “Ah er staat familie!”.
Halverwege ons optreden werden de zon en de tocht van de open- en dicht gaande deur naar de plek waar de rokers zich konden uitleven, ons toch iets te veel en besloten we een stukje verderop ons optreden voort te zetten. En dat bleek een juiste keuze; het geluid was er een stuk prettiger en de sfeer voelde ook wat knusser. Het was ook een goede plek om alvast wat nummers van “The Promise” ten gehore te brengen. Een goede oefening ook, want het gekwebbel en gehuil van passerende mensen en kleine kinderen was goed te horen. Maar we zongen onverstoorbaar door en brachten elk nummer tot een goed einde! Rond een uurtje of drie vonden we het welletjes en braken we weer op. Al met al weer een geslaagde dag! Op naar Dordrecht.
