Lustrumstukje van onze eerste sopraan
“Zingen is net zo natuurlijk als ademhalen en misschien hebben we het wel net zo hard nodig.”
Meer dan een half miljoen mensen in Nederland zingen. Niet alleen in de badkamer of in de auto richting het werk, maar in een koor. Dit maakt dat zingen een van de meest beoefende hobby’s is! Zingen is IN. Maar waarom vinden we zingen in een koor toch zo leuk?
Voor mij is zingen in een koor een vorm van verbinding, het geeft energie, vreugde en het brengt je in beweging. Zeker in ons 10-koppige koor is zingen ook iets ongelooflijk intiems. Je hebt niet 50 andere koorleden om je in weg te laten zakken, nee – je moet vertrouwen op je eigen geluid, hoe spannend dat ook is. Vervolgens deel je dat geluid met 9 andere zangers en zangeressen en het komt terug als iets nog spannenders: harmonie. Je maakt zo op een heel ander niveau contact met elkaar. Oren staan op steeltjes om de overige koorleden te horen. Niet alleen degene die naast je staat, maar bijvoorbeeld ook de bas die in mijn geval vaak tegenover me staat aan het andere uiteinde van het koor. Hoe kan ik zo afstemmen en kleuren dat we één geluid maken zodat je niet 10 individuele stemmen hoort?
Je voelt iemand naast je inademen. Adem je mee? Of had de dirigent juist gezegd dat we pas twee maten later adem mochten halen? Oh ja, daar moeten we ook nog rekening mee houden: wat geeft de dirigent aan? Niet alleen NU starten, NU stoppen en tussendoor het tempo; er is nog zo veel meer! Wat straalt hij uit? Wat wil hij? En kan ik daar iets mee? En waar gaat het lied dat we zingen eigenlijk over? Zit daar een emotie achter? Ken ik de tekst al uit m’n hoofd zodat ik ook een beetje kan bewegen? Oh wacht even… choreografie?
Als je erover nadenkt is het een hele klus om samen te zingen in een koor. Maar wat geeft het een enorm plezier om samen te zingen! Vlammen tijdens een optreden op een korenfestival of toewerken naar een lustrumconcert waar je een stukje solo moet zingen en oh jeetje, die ene hoge noot. De adrenaline stroomt en je hart bonst in je keel van de zenuwen en dan de ontspanning: jouw geluid, jouw bijdrage, jouw unieke zijn dat hoorbaar wordt als onderdeel van het geheel. Je hoort elkaar, je voelt elkaar. Het is hard werken maar het geeft ook heel veel voldoening. Niets maakt trotser dan wanneer je voelt dat het allemaal klopt, met kippenvel op je armen, je lichaam dat tintelt en zelfs het publiek ademt met je mee. Dat waar je met elkaar zo hard voor hebt gewerkt staat als een huis – een heerlijk gevoel.
En dat is wat zingen voor mij betekent boven alles: gevoel. Zingen is emotie, het gaat over alles; over de volheid van het leven, maar ook over gedoe. En het belangrijkste is: iedereen kan het. Maak maar geluid! Als je maar één toon zingt, dan zing je al!
Liefs,
Monica
Graag geef ik het dirigeerstokje over aan onze jongste telg: Leslie.
Lees hier hier alle andere lustrumverhalen.
