27 maart 2011
Vrijdag 25 maart vertrokken we met een stralend zonnetje richting Zwijndrecht om daar aan ons repetitieweekend te beginnen. Nadat we welkom werden geheten en onze kamers hadden bezocht, even waren bij gekomen gingen we een hapje eten, een heerlijk diner in een gezellig gezelschap. Maar na dit heerlijke diner was er werk aan de winkel, naar de zaal om daar te starten met exercises bestaande uit: warming ups, breathing, ear training, legato/staccato, tongue twisters, extending. Om 23.30 uur moe maar voldaan onze kamers en de bedden opgezocht.
De wekker liep om 7.00 uur af, want de afspraak was om 8.00 uur aan het ontbijt. Wat heerlijk is dat toch, gewoon aanschuiven en vanuit een buffet de lekkerste dingen op tafel. Op naar de zaal om verder te gaan met repeteren, ook scatsen en songbites kwamen voorbij. Ik snap het is allemaal technische taal, dat was het voor ons ook, maar wat hebben we toch een waanzinnige dirigent. Wat een deskundigheid, niet alleen als dirigent, pianist, maar ook als zangpedagoog en deskundige op het gebied van wat “muziek” in de breedste zin van het woord is.We waren zou” in to the” repetitie dat we pas om 14.30 aanschoven voor een overheerlijke lunch, geen tijd, geen tijd, hoe zeer het me ook spijt, maar direct daarna weer aan de slag. Zoals al gezegd scatten stond op het programma, du e a du dn du dot dah, di ba le ba, bo ba da da bo een vocale improvisatie in de jazz. Het ligt in de bedoeling dat Onomatopee dit ooit ter gehore gaat brengen, gaaf maar ook erg moeilijk vooral al de combinaties van letters. Maar let wel, het is een uitdaging die we graag aangaan.
Om 20.00 uur aan het diner, met de complimenten aan de kok, want het was weer heerlijk. De dag was nog niet ten einde want er kwamen nu ook toneellessen bij, wat hebben we verschrikkelijk gelachen want het is nogal wat hoor, ineens in een rol te stappen in een theatervorm waarbij personen, voor een publiek een spel tentoonspreiden. Maar we moeten bekennen er zitten verborgen talenten in Onomatopee, we geven het je te doen, in vijf seconden een tafereel neerzetten en dan niet meer bewegen. Zo zijn de nachtwacht, wachten in de regen bij een bushalte en een bevalling de revue gepasseerd. Spiegelen ook zo’n onderdeel, hetzelfde doen als je partner, leuk om te doen, maar wat kunnen mensen rare bewegingen maken. Om 23.00 uur nog een afzakkertje zo als men dat noemt, maar waar het echt om ging was relaxen en gezellig bij elkaar zitten.
Uiteindelijk lag om 1.00 iedereen toch op een oor. Dat had ook te maken met het feit dat de klok ineens een uur verder stond, ja zomertijd hé. Wederom liep om 7.00 uur de wekker af, wederom 8.00 uur ontbijt en… repeteren en de uitdaging werd aangegaan om dat waar we in de vorige dag aandacht aan hadden besteed nu in de praktijk te brengen. Waarachtig, het heeft effect gehad, het klonk prima. Van deze laatste dag hebben we wat opnames gemaakt die we u graag willen laten horen. Moe, maar zeer voldaan hebben we afscheid van elkaar genomen en we vonden het allemaal erg jammer dat het weekend voorbij was. Veel oefenmateriaal meegekregen om thuis te repeteren, wat we zeker zullen doen. Stephen heeft enorm veel werk verricht en met elkaar hebben we dit repetitieweekend tot een spannend, uitdagend, nieuw, vol vertrouwen, enthousiast maar vooral gezellig weekend weten te maken. We kunnen niet wachten tot dinsdag want dan gaan we weer: REPETEREN!
Onomatopee is niet alleen een streling voor het oor maar ook voor het oog. Alle zintuigen zullen geprikkeld worden, wanneer u de moeite neemt om onze agenda in de gaten te houden en dan op een van onze concerten deze beloftes waarheid zien worden.
