In het weekend van 10, 11, 12 april zijn we weer met z’n allen naar het ARA Hotel in Zwijndrecht verhuisd. Zoals gewoonlijk begonnen we het weekend op vrijdagavond met gezellig gezamenlijk eten (saladebar en menu A). Van het hotel kregen we toen allemaal een glaasje prosecco aangeboden omdat het alweer de tiende keer was dat we er waren! Dat moest natuurlijk gevierd worden.
De focus van dit weekend lag vooral bij de nummers voor onze optredens met Big Band Crimpen en het werken aan ons Nederlandstalig theater voor het lustrumconcert. Na het avondeten verhuisden we naar een van de zalen van het hotel die ze aan ons ter beschikking hadden gesteld. Hier hadden we alle ruimte voor de nodige rek- en strekoefeningen die na zo’n maaltijd zeker gewenst zijn om weer wat geluid te kunnen produceren. Tot een uur of elf hebben we toen doorgeoefend, waarna iedereen moe maar voldaan naar de kamers vertrok voor een portie welverdiende nachtrust.
Maaaaar.. uiteraard niet te lang. Want ’s ochtends vroeg werden we weer aan het ontbijt verwacht zodat we dag twee goed konden benutten. De zaterdagochtend en -middag hebben we besteed aan presentatie en posities. Hoe sta je als je zingt, hoe kom je over, wat probeer je te vertellen met dit nummer? Allemaal dingen waar Stephen graag met ons aan werkt. Heel leuk en heel leerzaam. Hopelijk kunnen jullie hiervan het resultaat zien bij ons komende lustrumconcert.
Aan het eind van de middag was er wat ruimte om bij te komen en iets voor onszelf te doen. Sommige trokken zich terug op de kamers voor een dutje (een aantal van onze leden waren aan de zieke kant), anderen gingen even buiten lopen en weer anderen besloten een plonsje te wagen in het zwembad. Weer goed opgeladen waren we op tijd te vinden aan het diner (dit keer menu B natuurlijk).
Op de zaterdagavond deden we afgelopen keren een bonte avond, maar ons programma was dit keer zo druk dat we daar niet aan toegekomen zijn. Wel hebben we na het oefenen nog even een paar willekeurige nummertjes uit onze muzikale dirigent weten te krijgen. We hebben de avond gezellig afgesloten met elkaar, zingend en lachend.
Op zondag weer op tijd aan het ontbijt en nog de laatste nummers kunnen perfectioneren. Toen was het alweer tijd om naar huis te gaan (gelukkig hoefden we elkaar maar tot woensdag te missen). De oefenweekenden die we doen zijn er niet alleen gemaakt om nummers in te studeren en optredens te bouwen, maar zijn er zeker ook om onze band nog sterker te maken. Zo groeien we elk jaar weer dichter en dichter naar elkaar toe als de OnomatoFamilie die we zijn. We kijken nu al uit naar het weekend in het najaar! Bent u benieuwd naar hoe de afgelopen 9 weekenden zijn geweest, klik dan hier.
